woensdag 29 juni 2016

Groene omslagdoek | Tadaa!

Mijn zennnn projectje is klaar; de groene omslagdoek/sjaal van 
Rowan kidsilk haze (mohair/zijde) mag op de foto!

Al is 'op de foto zetten' op het moment wat makkelijker gezegd dan gedaan:
onze achtertuin wordt gedeeltelijk bezet door stempels, balken,
cement emmers enz. Allemaal in verband met onze keukenverbouwing.

Maar het is voor het goede doel; over een tijdje hebben we 
een mooie keuken én onze tuin weer volledig terug (hoop ik... :-))

Bij gebrek aan beter werd de sjaal op de kiezels gelegd 
(waar hij wonderwel tot zijn recht komt, moet ik zeggen).


En hij werd in de planten en bloemen gedrapeerd...


Sssssttt... laat het Manlief niet horen; de 'plant' in 
kwestie is eigenlijk een bonsai-boompje, waar zo leuk
een rode bloem doorheen aan het groeien is whahahaaa!

Dat rood was wel belangrijk, want in het groen
wordt het een ware kameleon, deze sjaal.

Ik gooide de sjaal op een hoopje...


En legde hem 'netjes' neer!


En... Ik deed hem om! :-)))


De hele doek kreeg ik vandaag niet op de foto (ruimtegebrek en wind),
maar mocht je meer van de structuur willen zien; deze sjaal
haakte ik ook van dit patroon.

Het volgende project (eigenlijk zelfs twee) staat al weer op 'de pen'.
Later meer daarover!

Lieve groetjes,

Sandra




vrijdag 24 juni 2016

Puffen in het Heempark

 Gisterenmiddag zijn Ellie en ik naar het Heempark Frater Simon Deltour geweest.
Voor mij altijd een plek om tot rust te komen, ook deze keer.

Maar het was warm gisterenmiddag... Of beter gezegd; benauwd.
Achteraf gezien waren alle 'supercellen' zich aan het verzamelen.
Oeps...


En terwijl Ellie en ik heppiedepeppie elkaars cameralenzen
aan het uittesten zijn, merken we dat we steeds populairder worden.


Bij de gevleugelde steke- en bijtebeesten wel te verstaan!

Dit spinnetje kon niet voorkomen dat de muggen massaal naar
Ellie worden getrokken...


En de dazen massaal naar mij.

Blijkbaar zijn mijn blote kuiten woest aantrekkelijk!


Maar niet alleen mijn kuiten waren woest aantrekkelijk,
ook voor de kikkertjes met de pingpongballenwangetjes 
hing er iets in de lucht (en nu bedoel ik geen supercellen :-))

Love is in the kikkerpoel!! :-)))







En ik denk... dat ik een weidebeekjuffer op de foto heb kunnen zetten.
Zeker weten doe ik het niet, dus als er iemand meer verstand
van heeft en deze blauwe schoonheid herkent, dan hoor ik het graag!






Een beetje bewogen, maar het juffertje had dan ook géén zin om 
stil te zitten :-)

Tot slot nog wat mooie bloemetjes...



Waarbij klaprozen toch wel echte klapstukken zijn


En toen... was het tijd voor een koel drankje op het boerderijterras!
Het was een leuke middag Ellie!
Mocht je meer foto's willen zien, neem een kijke op Ellie's blog.

Lieve groetjes,

Sandra





dinsdag 21 juni 2016

Tante heeft een mandje

Ons oudste petekindje is in november jarig en wil héél graag dat Tante Sandra 
een pop voor haar haakt :-) 

Zo eentje als haar zusje ook heeft gekregen, maar dan anders.

Afgelopen weekend heb ik haar dit boekje van Mari-Liis Lille laten zien:


Haar reactie....

'Die meisjespop is erg leuk!' (de pop die je hierboven links ziet),
'maar ze moet wel haren krijgen die je ook kunt vlechten...
En kleertjes die aan en uit kunnen...
En schoenen... Veel schoenen.
En een handtas. Of twee?
En graag blond haar. En blauwe ogen.
Maar het paardje in het boek is ook leuk Tante Sandra!
Die zou ik wel willen hebben.
In het wit.
Met gele manen.
En licht grijze hoefjes!'

En dan kijkt ze omhoog. Ogen groot van verwachting, kuiltjes in haar wangen.
Smelt...

Tja... Dan kan Tante Sandra geen nee zeggen hè? :-)))
Dat wordt wolletjes en oogjes zoeken en aan de slag.
Gelukkig heb ik nog even :-)))

~~~

 En Tante heeft een mandje...





Jaren geleden zagen we deze mandjes van Reisenthel al in Duitsland (daar zijn ze 
als je het mij vraagt veel verder op het gebied van duurzaamheid) en 
nu heb ik er ook eentje. Ik ben er super blij mee!

Mocht het je ook iets lijken, hieronder de
plussen en minnen van deze 'Carrybag 2' op een rijtje:

+
Sterk.
Praktisch.
Waterdicht (mits je de 'cover' erbij koopt).
De 'pootjes' aan de onderkant houden het mandje schoon en droog.
Hip.
Kan tot 30 kilo dragen.
Zware en lichte/kwetsbare boodschappen kun je bij elkaar in het mandje
zetten; ze 'pletten' elkaar niet zoals bij een opvouwbare tas.
Afwasbaar.
Multifunctioneel.

-
Het mandje is inklapbaar, maar daarvoor moet je wel eerst de 4 verstevigingsstrips verwijderen. 
In de praktijk zie ik mezelf dat niet vlug doen.
Het mandje is niet zwaar, maar weegt natuurlijk wel wat (mede door de
kwaliteit van de gebruikte materialen). Een opvouwbaar tasje 
neem je makkelijker mee in je handtas. 

~~~

Ik heb deze mandjes nog niet in 'echte' winkels te koop gezien,
maar in webwinkels (bijv. Bol.com) zijn ze goed verkrijgbaar.
De 'Carrybag' is  goedkoper dan de 'Carrybag 2', maar ik denk
dat de stevigheid en de pootjes van de 'Carrybag 2' 
de 20 euro extra meer dan waard zijn.

P.S. Nee, ik ben niet gesponsord, wel oprecht enthousiast :-)))

~~~

En waar nam ik dit mandje het afgelopen weekend mee naar toe?
Naar de FeelGood Market in Eindhoven!

Een markt vol leuke, lekkere, creatieve en eerlijke producten waar je ook workshops kunt
volgen en van live muziek en lekker eten kunt genieten.

Wat mij betreft een uitgaanstip voor het hele gezin. 10 juli a.s. staat de 
volgende FeelGood Market gepland in Eindhoven.



Lieve groetjes,

Sandra





zaterdag 18 juni 2016

De Keukenklus is gestart

Begin vorig jaar schreef ik al over onze keukenplannen, maar door
allerlei omstandigheden is het aanpakken van de keuken er
vorig jaar bij ingeschoten.

Maar inmiddels zijn we (met een gewijzigd ontwerp
waar we allebei 200% achter staan :-)) wél gestart!

Ik heb jammer genoeg geen foto van helemáál vóór gemaakt.
Hieronder is Manlief al bezig geweest met het verwijderen van de
achterwand aan de linkerkant van onze keuken.


Die achterwand bleek trouwens nogal wat verrassingen te verbergen.
Knullige constructies;


Een waterleiding die kris-kras over de wand loopt...


Op de foto hierboven zie je nog restanten van de oude situatie, maar ook
de 'herstelwerkzaamheden' die Manlief al heeft uitgevoerd op het gebied
van waterleiding en electra.

De waterleiding loopt nu niet meer ergens over de muur, maar netjes
langs de kant en daar waar nodig is komt hij omhoog voor een 
aansluitpunt.


Veel werk, dat eigenlijk 24 jaar geleden meteen goed had moeten gebeuren.
Zo start je voor je gevoel met een achterstand.

Maar we hebben de tijd. Ik verwacht over op zijn vroegst 4 weken pas 
het fornuis dat we besteld hebben, maar een lange levertijd heeft.

Gelukkig kunnen we voorlopig nog elke keer het oude keukenblok terug 
schuiven als het werk erop zit. De wasbak en het gasfornuis aan de andere kant 
proberen we zo lang mogelijk intact te laten. 

Op een gegeven moment is deze situatie natuurlijk niet meer houdbaar;
dan moet alles eruit, maar tot die tijd blijft het 'kamperen in eigen huis'
beperkt tot korte periodes van maximaal 4 dagen.


Groetjes uit de kleine bouwput,

Sandra







woensdag 15 juni 2016

Groen intermezzo

De laatste tijd haakte ik nogal wat grote en kleine poppen en knuffels.
En dat terwijl ik de meeste ontspanning haal uit grotere projecten.
Liefst dekens... 

Stil maar Manlief, ik ga niet aan een nieuwe deken beginnen... 
Nog niet :-)))

Daarom is het tijd voor een intermezzo.
Een groen intermezzo.


Een sjaal/omslagdoek van Rowan kid silk haze (mohair en zijde)!

Ik haak hem met naald 5,5 en daar zijn mijn handen blij mee :-))
Omdat de wol dun en pluizig is, gebruikte ik nog een keer
mijn favoriete patroon met stokjes en lossen.

Hier zie je de sjaal van donkerblauwe mohair die ik
ook met dit patroon haakte.

Mmmmm.... Nu is haken weer 100% ontspanning!


Lieve groetjes,

Sandra







maandag 13 juni 2016

Lalylala Rada | Tadaa!

Eindelijk is ze klaar; Lalylala Rada!

Eerder schreef ik al over de moeilijke 'bevalling' van Rada
in verband met de dunner en dikker wordende
sokkenwol en het garen van de handjes en het hoofd
dat eigenlijk net iets te dik bleek in combinatie met de sokkenwol.

Maar hier is ze dan; mijn perfect imperfecte Rada!


Een klein beetje verlegen, zoals je ziet... :-))


Rada heeft super-schattige oortjes, al zeg ik het zelf.


En het voordeel van grote handen?
Daarmee kun je ook veel geven :-)))


Eén foto wil ik jullie niet onthouden.

Ik dacht een foto te maken van Rada bij ons vingerhoedskruid,
alleen vloekte het knalroze verschrikkelijk bij het rood/blauw van 
Rada, dus het was niet om aan te zien.

Maar er kwam ineens een bijtje aangevlogen,
zo schattig om te zien!

Dus... ik heb de kleuren wat 'naar elkaar toe bewerkt' et voilà:


Rada gaat nog niet naar een nieuw huisje 
 en omdat ze perfect imperfect is, ga ik er ook niet naar op zoek.
Ze is prima op haar plaats bij ons! :-))

Wil jij knappe Rada ook haken?
Hier vind je het patroon.


Lieve groetjes,

Sandra






zaterdag 11 juni 2016

Streekmarkt

Soms is het net alsof dingen samen komen om je ergens bewust van te maken.
Zo las ik onlangs een bericht van Kris op Facebook over de 
herkomst van onze favoriete appels.

Zelf ben ik gek op de appel Jazz. Maar Elstar vind ik ook heerlijk.
Ze zijn allebei lekker fris zoetzuur.

Maar Jazz appeltjes komen uit... Nieuw Zeeland. 
Fantastisch land, we zijn er zelfs geweest, maar waar zijn we mee bezig? 
Waar ben ik mee bezig? Die lekkere Elstar appel komt namelijk 'gewoon' uit Nederland. 

Sterker nog (zeg ik met het schaamrood op mijn kaken), deze appeltjes groeien op een steenworp afstand van mij in de boomgaard en worden daar in de Landwinkel verkocht.
Ik kan daar gewoon op het fietsje naar toe.
Niks lucht-vervuilende tocht met het vliegtuig!

Begrijp me niet verkeerd; ik ben vóór import en export.
Maar als we wat bewuster kopen met z'n allen kunnen we 
heel wat over-en-weer reisjes besparen. Véél duurzamer!

We mogen ook best een beetje trotser zijn op de mooie, eerlijke,
vaak biologische producten die vlakbij groeien en gemaakt worden.

Wat schetst mijn verbazing;
'Zaterdag 11 juni; streekmarkt bij Piet Hein Eek!'
Toeval bestaat niet!

Ik was er op tijd, dus op de foto hieronder is het nog
niet zo druk.


En omdat het niet zo druk was, heb ik ook een paar leuke
gesprekken kunnen voeren met verkopers van locale producten.
Jeetje... wat is er bij mij in de buurt veel lekkers te koop!

Mijn bescheiden 'oogst':


Oh ja, deze hoort er ook nog bij:


Landwinkel en 'Eten zonder streken'; jullie gaan me vaker zien!

Fijn weekend!


Lieve groetjes,

Sandra






donderdag 2 juni 2016

Smakelijk & ongedurig

Het was even zoeken naar een titel die de lading van deze post kon dekken :-)

Graag deel ik vandaag een recept met jullie dat ik vond bij 'Uit Pauline's keuken'.
Of eigenlijk 2!

We aten vandaag namelijk een broodje 'pulled chicken',
met een overheerlijke, zelfgemaakte bbq-saus.


De 'pulled chicken' is natuurlijk niets voor de vegetariërs onder ons.
Maar de bbq-saus daarentegen... Jummie!

De linkjes naar de recepten vind je hier:

De saus maakte ik wel iets anders; ik voegde een hele rode paprika toe.
Misschien kun je mijn versie daarom beter 'zigeunersaus' noemen, want
daar lijkt het meer op. Ik vond de saus een tikkie aan de zoete kant.
Dat heeft er natuurlijk alles mee te maken dat de tomatenketchup
die erin gaat, ook al suiker bevat.
Hoe dan ook; de volgende keer halveer ik de hoeveelheid suiker.

Pauline geeft aan dat de hoeveelheid voldoende is voor 12 personen.
Misschien ben ik een 'sausbeest', maar ik kan met deze hoeveelheid
nauwelijks 6 personen tevreden stellen :-))

Als je toch de moeite neemt; maak dan minstens dubbel zoveel.
Je kunt de saus makkelijk bewaren of eventueel inmaken.

En dan nu het ongedurige stuk.

Het lijkt erop dat mijn geduld de laatste dagen getest wordt of beter gezegd;
ik word regelmatig op mijn vingers getikt voor mijn ongeduld :-)

Voorbeeldje van vanochtend, waarbij ik vreselijk veel mazzel had:
Je kunt wel zeggen dat er een engeltje of eerder
een obesitas-engel op mijn schouder zat!

Ik koos ervoor om met de auto naar het werk te gaan, 
rijd de garage uit, 
druk al op het knopje 'garagedeur omlaag' terwijl de
auto amper half uit de garage was (want dat ding is zo traaaag),
zie de buurman plotsklaps achteruit stuiven in zijn bestelbus,
dacht 'die ziet mij niet',
stuif de garage weer in
waarvan de deur dus al dicht aan het gaan is...

Oeps!

Gevolg;
geschrokken Sandra
geschrokken buurman
géén schade aan de garagedeur
géén schade aan de auto!

Wauw... Lucky me!
:-)))

En dan was er nog de Lalylala-van-sokkenwol-
-met-een-hoofd-van-biologische-katoen-met-zee-algen (jaja!)

Misschien is het ook vragen om problemen als je een Lalylala
in elkaar zet terwijl je naar Alice in Wonderland kijkt en 
de Queen of Hearts constant 'off with their heads!' roept...


De sokkenwol is heel anders dan de biologische katoen (dúh!).
Het lijf van sokkenwol is veel lichter dan het hoofd van katoen.
Bovendien had ik het lijf niet goed genoeg opgevuld.
Zucht...

'Off with her head!!!'


Inmiddels is de Lalylala verder open gemaakt, 
steviger opgevuld en weer dicht gemaakt, 
maar helaas blijft het een beetje behelpen. 

De sokkenwol heeft namelijk een dan weer
dikker, dan weer dunner draadje.
Met als gevolg dat ik nu op sommige plekken de vulling 
een beetje door het haakwerk zie schijnen.

Hmmm... 
Ik hád de pop nog een keer open kunnen maken,
de vulling eruit kunnen halen,
in een gekleurde panty kunnen stoppen 
en daarmee de Lalylala kunnen vullen,
maar ik heb besloten om dat niet te doen.

Ze is gewoon niet perfect.
Net zoals ik.

Maar zoals Marc Jacobs zegt:

I always find beauty in things that are odd and imperfect - 
they are much more interesting. 

Een hele fijne avond allemaal!
Ik ga een paar imperfecte Lalylala armpjes haken :-)))

Lieve groetjes,

Sandra